تصفیه خانه از آب موجود در چاه در برابر آلودگی محافظت می کند

آب های زیرزمینی یک منبع طبیعی ارزشمند است و گاهی اوقات تنها منبع آب موجود است. در بسیاری از مکان ها ، تنها راه دستیابی به آب ، حفر چاه و گمانه است. برای استفاده از آبهای زیرزمینی ، باید شاخصهای خاصی را برآورده کند ، زیرا بسیاری از بیماریهای خطرناک در ارتباط با استفاده از آب آلوده و غیر آشامیدنی وجود دارد

چهار نوع بیماری مربوط به آب وجود دارد:

• بیماری های منتقله از طریق آب ؛
• بیماری های ناشی از عدم رعایت بهداشت ؛
• بیماری های ناشی از آلودگی شیمیایی آب ؛
• بیماری های ناشی از آلودگی میکروبیولوژیکی آب.

دانستن این نکته مهم است که آلودگی آب های زیرزمینی نسبت به آب های سطحی بسیار خطرناک تر و مشکل تر است. جدای از اینکه وقتی آلوده شدند ، برای نوشیدن نامناسب می شوند ، این مشکل از آنجا ناشی می شود که آب های زیرزمینی توانایی تصفیه خود ندارند. ورود آلودگی ها از خاک به آنها منجر به عواقب غیر قابل پیش بینی می شود. مسیر و دامنه آنها ناشناخته مانده و می تواند به دور از منبع اصلی آلودگی ، به مقادیر زیادی برسد.

یکی از آلاینده های جدی آب های زیرزمینی ، فاضلاب خانگی توالت های فرنگی یا مزارع است. موارد مکرر در روستاها وجود دارد ، جایی که در همان حیاط یک مخزن سپتیک و یک چاه وجود دارد. این امر ناگزیر منجر به آلودگی جدی آبهای زیرزمینی می شود و آن را برای مصرف و استفاده مناسب نمی کند. در بسیاری از موارد (به ویژه در گذشته) ، مصرف چنین آب آلوده ای می تواند و باعث شیوع بیماری و مرگ در تمام خانواده ها شود.

متأسفانه ، استفاده از مخازن سپتیک به جای تصفیه خانه های فاضلاب هنوز هم در شهرک های کوچک عملی است ، اگرچه طبق قانون ممنوع است و بسیار خطرناک است.

این امر به ویژه هنگامی خطرناک است که هنگام بارندگی شدید و جاری شدن سیل ، سپتیک تانک سرریز و سرریز شود. آب آلوده به مدفوع در ناحیه وسیعی به داخل خاک نفوذ می کند و متعاقباً نمی توان آن را ضد عفونی کرد و باعث ایجاد تعدادی بیماری شد.

مشخص شده است که 1 گرم مدفوع حاوی 10 میلیون ویروس ، 1 میلیون باکتری ، 1000 کیست انگلی و 100 تخم انگلی است و می تواند در کمترین تماس یا انتقال باعث بیماری شود. این آلاینده ها پس از ورود به آب های زیرزمینی آسیب جدی و دائمی می بینند.

به دلیل فرهنگ بهداشت پایین در بسیاری از مکان ها ، مردم نمی دانند که سپتیک تانک ها چقدر خطرناک هستند. آب های زیرزمینی آلوده به عوامل بیماری زا نه تنها نوشیدن خطرناک است. باکتری ها و ویروس های موجود در آن می توانند به بدن انسان و از طریق پوست نفوذ کرده و آن را برای استحمام و شستشو نامناسب کنند. آب آلوده به مدفوع نیز می تواند غذا را آلوده کند و بیماری های ناشی از این عوامل بیماری زا خیلی سریع گسترش می یابند. تصادفی نیست که در گذشته کشنده ترین اپیدمی ها مانند تیفوس و وبا نتیجه چنین آلودگی هایی بوده اند.

برای محافظت از خاک و آبهای زیرزمینی در برابر آلودگی ، قطعاً باید از مخازن سپتیک هنوز گسترده استفاده شود و در صورت عدم وجود فاضلاب مرکزی ، آنها را با گیاهان تصفیه جایگزین کنید .

آبهای زیرزمینی آلوده منبع بیماریهای عفونی است. غذایی که مصرف می کنیم و آبی که می نوشیم و استفاده می کنیم نباید حاوی میکروارگانیسم های بیماری زا باشند. به اصطلاح "حداقل دوز عفونی" وجود دارد که زیر آن باید سطح عوامل بیماری زا در آبی که ما استفاده می کنیم باشد و این فقط در صورتی اتفاق می افتد که ما قبل از بازگشت به طبیعت ، آن را با یک گیاه تصفیه مسوولانه تصفیه کنیم . فن آوری های تصفیه فاضلاب به طور مداوم در حال بهبود است و در دنیای امروز این مسئله مسئولیت و فرهنگ بهداشت است.